20 - 10 - 2009
Ben weer thuis na Design by Fire 2009. Het was tof. Inspirerend.
Blijf spelen. Respecteer en gebruik bestaande user-centered methodes (usecases, taakanalyses, wireframes, design patterns) maar durf ook buiten de kaders te denken en risico's te nemen, en dus innovatief te zijn. Dat was naar mijn mening de overkoepelende boodschap uit meerdere lezingen.
Voor mij persoonlijk vertaal ik dat dus ook als: blijf vooral freelancen, gebruik freelancers! Om de vrijheid, om de ruimte voor eigen ontwikkeling, om de steeds wisselende interessante omgevingen in verschillende ontwerpteams. Om de verschillende rollen die je kunt vervullen.
En wat Design by Fire misschien nog het leukste maakt zijn natuurlijk de vele leuke gesprekken met collega interaction designers in de (goed verzorgde) pauzes tussendoor. Om even te spiegelen, uit te wisselen. Te becommentarieren op de lezingen. En om te discussieren op het moeilijke maar o zo interessante vraagstuk waarmee elke interaction designer ook na vandaag worstelt: hoe communiceer je een interactief ontwerp naar collega ontwikkelaars. Hoe documenteer je zonder dat je een gedrocht maakt dat nooit meer wordt gelezen? Mijn antwoord: door middel van een analoge manier van werken: paper prototyping, zoveel en zo snel mogelijk. Continu checken, testen, schetsen, ideeen, wireframes op de muur hangen, post its, eromheen met het team en doornemen. Maar de meningen verschillen (ook zeer afhankelijk van de schaal en grootte van teams) hoe de muzieknoten van de interaction design eruit zien. En hierover praten we in de komende jaren nog wel even door denk/vrees ik.
Interessantste lezingen:
- matt jones over tijd, en hoe dat materiaal is voor (web)applicaties.
- Tom Jenkins, voor het inkijkje bij de storyboarding en prototyping van Nokia.
- James Box & Cennydd Bowles, muziek als inspiratiebron/vergelijkingsmateriaal voor interaction design, en het interessante spanningsveld tussen harmonie en disonantie